Lorazepam W przypadku stosowania lorazepamu występuje ryzyko sedacji i lub osłabienie układu mięśniowo-szkieletowego. Może to w populacji seniorów i osób osłabionych z racji choroby lub rekonwalescencji po chorobie zwiększyć ryzyko upadania i przyczyniać się do poważnych następstw. U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować dawkę początkową zmniejszoną o około 50% kolejne dawkowanie dostosować do potrzeb i tolerancji leku przez konkretnego pacjenta.
Lorazepam jest wskazany do stosowania u dorosłych w krótkotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych lub w krótkotrwałym usuwaniu lęku i niepokoju związanego z objawami depresji. Lorazepam jest benzodiazepiną o działaniu przeciwlękowym, uspokajającym, przeciwdrgawkowym, nasennym i rozluźniającym mięśnie.
Lorazepam jest dopuszczony do obrotu w Polsce pod między innymi następującymi nazwami handlowymi : Lorazepam, Lorafen
Oksaliplatyna Zgłoszono kilka przypadków przewróceń się u pacjentów przyjmujących oksaliplatynę. W badaniach klinicznych, przypadki przewróceń się pacjentów odnotowano z częstością określoną jako bardzo często (do 2% w zależności od schematu leczenia).
Druki informacyjne dotyczące oksaliplatyny zawierają szereg działań, które mogą doprowadzić do przewróceń, takie jak niedokrwistość, zawroty głowy, obwodowa neuropatia czuciowa, osłabienie mięśni, zaburzenia widzenia etc. W rezultacie, związek przyczynowy jest wysoce prawdopodobny. Ponadto, populacja narażona na działanie oksaliplatyny jest często w podeszłym wieku i osłabiona.
Należy zwrócić szczególną uwagę na potencjalne powikłania i obrażenia, w tym upadki, które mogą prowadzić do pogorszenia jakości życia, stanu zagrożenia życia lub zgonu osób w podeszłym wieku.