Szanowna Pani
Angelika Talar- Śpionel,

brawo, serdecznie gratuluję prawidłowej odpowiedzi.

Widać, że zagadka nie sprawiła żadnego kłopotu co jest praktycznym potwierdzeniem dużej Pani wiedzy.
Ze zdjęcia zamieszczonego w komentarzu na blogu Medexpressu widać ,że jest Pani młodą osobą przed którą świat nauki stoi otworem.

Jako człowiek z 45 -letnim stażem zawodowym cieszę się bardzo, że rośnie grupa mądrych następców mojego pokolenia co dobrze rokuje dla nas wszystkich a szczególnie dla polskich pacjentów.

Jeszcze raz bardzo gratuluję i życzę Pani wielu spektakularnych sukcesów nie tylko naukowych.

Mimo , iż komentarz do zagadki jest zbędny bo został przez Panią Angelikę Talar - Śpionel doskonale napisany to pozwolę sobie jedynie na kilka dodatkowych spostrzeżeń.

Po pierwsze dobrze jest znać zasady ogólne , które pozwalają nam radzić sobie w sytuacjach szczegółowych. To jak z zasadami ruchu drogowego , które opanowane pomagają nam podczas prowadzenia pojazdów przez całe życie.

Stosowanie wielu leków wymaga znajomości zasad ogólnych, decydujących o sposobie ich podania pacjentowi.
Jedną z kilku wskazówek znanych ale przypominanych przeze mnie jest podział leków na silne i umiarkowane induktory, inhibitory i substraty dla istotnych enzymów.
Określenie substrat enzymu dla danej substancji czynnej oznacza , że jest ona metabolizowana przez ten enzym.

Wracając do zagadki to zaleca się jednoczesne podawanie produktu leczniczego A i B.
Opóźnione podawanie leku A po podaniu leku B wiązało by się z istotnym zmniejszeniem stężenia produktu A w osoczu.
Produkt B z racji swojej swoistości, podany wcześniej przyspiesza rozkład leku A, stąd nie czekamy i oba leki podajemy razem

Rozwijając temat podawania różnych leków w różnych kombinacjach to w sytuacji podawania pacjentowi , np.: leku D, który jest substratem transportera błonowego
P-glikoproteiny wiemy ,że jednoczesne podanie silnego induktora P-glikoproteiny / leku E / zmniejsza stężenie leku D.
Induktor czyli lek E podany równocześnie z substratem dla hamowanego enzymu zmniejsza stężenie substratu czyli leku D w osoczu i zmniejsza jego efektywność terapeutyczną, zmniejsza także ryzyko działań niepożądanych.
Jednoczesne podanie silnego inhibitora P-glikoproteiny zwiększa stężenie leku D
Leki rywalizujące jako substraty dla transportera błonowego P-glikoproteiny lub inhibitory dla transportera błonowego P-glikoproteiny mogą zwiększać stężenie leku D.

Inhibitor podany równocześnie z substratem dla hamowanego enzymu zwiększa stężenie substratu/leku/ w osoczu i zwiększa ryzyko działań niepożądanych bo zwiększa stężenie leku.

Stosujemy zasadę unikania łączenia silnych inhibitorów tego samego enzymu oraz silnych induktorów tego samego enzymu .

I to by było na dzisiaj tyle.

PS. Ale wiemy także, że czasami praktyka kliniczna wymusza odstępstwa od opisanych powyżej zasad, które są uzasadnione sytuacją zdrowotną pacjenta.
W takich sytuacjach intensywnie nadzorujemy chorego licząc się z natychmiastowym wycofaniem danego leku.